Sempena hari valentine and post ni khas untuk kawan aku. And disebabkan mamat ni x ske aku cakap English selalu, aku post dalam lidah belacan.
Aku rase sekarang aku nak kene ingat balik peristiwa2 lalu yang buatkan aku agak serik nak tolong orang lagi2 dalam hal cintan2 gorilla ni. Bukan ape, sebab benda ni kadang2 bukan boleh buat main2.
Aku time kat kolej ada sorang member yang aku selalu sangat kongsi problem. Mamat ni memang beruntung sebab awek die cun bangat gua cakap sama lu. Macam awek dalam cerita korea pun ade. Tinggi, gebu, comel.(uish dah2 bad!)
Tapi awek lawa ni kan, susah dowh! Diorang dua2 skolah tempat same. Walaupun kelas lain2. Tapi bila jarak diorang jauh je macam-macam boleh jadi. Time diorang sekola dulu boleh la hari2 jumpa, tapi cuti n kolej jauh lagi, memang semput la brader.
Die selalu cite kat aku yang die ni terpaksa spend mase at least 2 jam untuk transportation problem and another 2 hrs untuk balik pulak. Tapi awek punya pasal beb, 4 jam mcm 4 minit je. Takde hall ah gua cakap.
Satu hari, awek die ni mintak clash dengan die. Terkejut lah kawe. Bukan ape, Cuma x sangka sebab 4 thn punya relationship tergadai camtu je bhai sebab ade orang baru. Menurut cerita beliau, awek ni ada orang baru dah 3 bulan, tapi tak berani mengaku sebab taknak lukakan hati(yeah right bitch!). awek die ni mintak jumpe untuk last time. Faiz ni semakin sedih ah, so jumpe aku and mintak tolong ape yang die patut buat untuk pujuk balik awek die tu. Aku yang memang susah nak tengok orang sedih-sedih ni pun cuba lagi bagi idea-idea yang mungkin dapat die apply time keluar nanti. Sambil- sambil tu aku bagi ah semangat and raise hope die. But the truth is, hope are meant for losers
Nak dipendekkan cerita, member aku ni frust tonggeng. Masa hari diorang jumpe tu, die dah buat macam- macam. But gurls tu tetap tak nak gak. And decided to leave him for the other guy. In the end member aku ni cakap dah tak betul. Tido kat dalam bilik kosong. Pastu kelas main tuang je. Tiap kali die tuang kelas and ponteng aku mesti cari die. Takut die lari hilang ke. And bile die tido bilik kosong sorang- sorang aku mesti datang tengok sampai die tido baru aku tido. Kalau agak- agak aku masih risau, aku stay ah sampai pagi takut- takut kalau die bunuh diri ke. Lepas sebulan dua die jadi x betul, perangai die dah ok sket.
Moral story ni, kite kadang-kadang nak buat something yang kite rase mulia, tapi hidup tak seindah yang kite sangkakan. Jangan bagi harapan sangat kat orng lain, kesian wooo~
ni lah muke mamat tu..kat sini bapak nerd ah..skrng kat cucms lagi..esok xtau ah ape nasib die.
No comments:
Post a Comment